Pengenalan

Indeks jisim badan (BMI) adalah hasil bahagi berat individu dinyatakan dalam kilogram (kg) dan tinggi dalam meter persegi (m2). BMI digunakan dalam perubatan untuk menunjukkan patologi dalam jisim badan manusia (Eknoyan, 2008). Peratusan orang gemuk di negara-negara membangun telah meningkat 3 kali ganda dalam tempoh 20 tahun (Hossain et al., 2007). Terdapat 1.6 bilion orang yang berlebihan berat di seluruh dunia dan daripada itu 400 juta adalah obes. BMI biasanya berkait rapat dengan fungsi badan manusia.

Kelas BMI

Terdapat 6 Kelas BMI iaitu :

1. Kurang berat badan (<18.5 kg / m2)
2. Normal (18,5-24,99 kg / m2)
3. Berat badan berlebihan (25-29,99 kg / m2)
4. Obesiti Jenis I (30-34,99 kg / m2)
5. Obesiti Jenis II (35-39,99 kg / m2)
6. Morbid Obesiti (> 39.99 kg / m2)

(Sumber rujukan: World Health Organization (WHO))

Hubungan antara BMI dan kesuburan

Kebanyakan wanita gemuk tidak subur; Walau bagaimanapun, obesiti dan kesan negatif kepada kesuburan tidak didokumenkan dengan baik. Wanita gemuk adalah tiga kali lebih cenderung untuk mengalami ketidaksuburan berbanding dengan wanita yang mempunyai berat badan normal (Rich-Edwards et al. 1994). Wanita gemuk akan mengalami gangguan kesuburan dalam kitaran konsep semula jadi dan rawatan dibantu (Zaadstra et al. 1993, Crosignani et al. 1994). Mekanisma di mana kesannya yang dikenakan adalah lebih kontroversi. Obesiti memberi kesan terhadap kesuburan melalui ovulasi, penghasilan oosit, perkembangan embrio, perkembangan endometrium, implan dan keguguran. Wanita gemuk, terutamanya mereka yang obesiti, kurang berkemungkinan untuk hamil. Wanita gemuk mengalami masalah dengan paksi hipotalamus,pituitary, ovari, gangguan kitaran haid dan tiga kali lebih cenderung untuk mengalami gangguan ovulasi. Obesiti menganggu keseimbangan hormon yang mengawal perkembangan folikel dan kematangan oosit. Leptin, hormon yang dihasilkan oleh sel lemak, tinggi pada wanita gemuk, dan telah dikaitkan dengan terjejasnya tahap kesuburan. Obesiti menjejaskan ovulasi, dan juga menjejaskan perkembangan endometrium dan menganggu implan (Brewer & Balen, 2010).

Kesedaran Awam

Obesiti adalah masalah kesihatan yang semakin berleluasa dalam kalangan masyarakat moden. Kajian yang dilakukan oleh Kementerian Kesihatan menunjukkan bilangan orang dewasa dengan masalah berat badan berlebihan meningkat daripada 16.6% (1.7juta) pada tahun 1996 kepada 27% (4.2juta) pada tahun 2003. Kajian pada tahun 2006 mengikut trend yang sama seperti orang dewasa yang berlebihan berat badan meningkat kepada 43.1%. Kaji selidik Kesihatan dan Morbiditi Kesihatan 2011 tealah menunjukkan 33.6% orang dewasa berumur 18 tahun ke atas mempunyai berat badan berlebihan dan 19.5% adalah obes. Semakin banyak orang dewasa dengan isu pengurusan berat badan menunjukkan kekurangan masyarakat kita dalam kesedaran kesihatan mereka.

Petunjuk

Kajian menunjukkan bahawa BMI dikaitkan dengan tahap lemak dalam badan. Orang dewasa dengan BMI lebih daripada 25 kg / m2 adalah berat badan berlebihan dan morbid obesiti apabila BMI lebih daripada 39.99 kg / m2. Orang gemuk biasanya mudah berasa letih, kurang bertenaga dan mempunyai lemak berlebihan di pinggang. Selain BMI, ukuran pinggang membantu untuk menyaring risiko kesihatan yang mungkin berlaku yang berkaitan dengan berat badan berlebihan dan obesiti di kalangan orang dewasa. Jika kebanyakan lemak di sekeliling pinggang dan bukan pinggul, terdapat peningkatan risiko penyakit jantung koronari dan diabetes jenis 2.

Epidemiologi & Kadar Kejayaan

Peningkatan kadar obesiti dalam kalangan wanita hamil adalah satu kebimbangan kesihatan awam yang ketara. Dalam kehamilan, peningkatkan BMI boleh menyebabkan pelbagai implikasi untuk penjagaan pranatal dan penyeliaan bersalin. Wanita obes yang hamil menghadapi risiko tinggi komplikasi kehamilan seperti praeklampsia, eklampsia, sebelum dan selepas bersalin, merangsang kelahiran, makrosomia, kadar peningkatan pembedahan caesarean, dan pendarahan selepas bersalin (Vellanki, 2012). Tinjauan mendapati kesan obesiti kepada hasil Rawatan bantuan kesuburan (ART) adalah tidak konsisten, walaupun reka bentuk kajian dan definisi obesiti adalah berubah-ubah. Walau bagaimanapun, majoriti daripada kajian menunjukkan bahawa obesiti mempunyai kesan yang negatif ke atas Rawatan bantuan kesuburan (ART). Laporan menunjukkan, obesiti memberi kesan terhadap rangsangan ovari pada wanita menjalani rawatan. Kesan yang dilaporkan termasuk rangsangan berpanjangan ovari, peningkatan penggunaan dos gonadotrofin, kadar peningkatan folikel asynchrony dan kadar pembatalan kes meningkat (Mulders et al. 2003, van Swieten et al. 2005, Balen et al. 2006, Bellver et al. 2006, Maheshwari et al. 2007, Esinler et al. 2008).

Wanita gemuk menjalani Rawatan bantuan kesuburan (ART) mempunyai kadar kelahiran yang lebih rendah. Ia dikatakan bahawa ini adalah kesan kumulatif implan lebih rendah dan kadar kehamilan, kadar keguguran yang lebih tinggi dan peningkatan komplikasi obstetrik (Bellver et al. 2006). Walaupun beberapa penulis telah melaporkan kehamilan dan kadar kelahiran hidup pada wanita gemuk menjalani rawatan bantuan mengandung lebih rendah (Wang et al. 2000, Carrell et al. 2001, Loveland et al. 2001, Nichols et al. 2003, Fedorcsak et al. 2004, Bellver et al. 2010). Penurunan berat badan meningkatkan fungsi pembiakan dalam wanita gemuk dan obes (Clark et al. 1995, 1998, Hollmann et al. 1996, Crosignani et al. 2003, Tang et al. 2006). Kita harus berhati-hati untuk tidak menggalakkan diet pesat melampau dan akut diet kalori sangat rendah, kerana ini telah dikaitkan dengan hasil ART yang rendah (Tsagareli et al. 2006). Adalah lebih baik untuk pesakit mendapatkan BMI normal sebelum memulakan rawatan kesuburan. Sesungguhnya, garis panduan ini menyaran menangguhkan apa-apa rawatan sehingga BMI wanita <35 kg / m2, dan mencadangkan bahawa BMI <30 kg / m2 adalah lebih baik (Balen & Anderson 2007). Ringkasnya, obesiti telah dilihat menjejaskan kedua-dua konsep semula jadi dan dibantu.

Cadangan

Strategi aktif untuk mengawal berat badan dan nasihat gaya hidup yang diperlukan bagi pengurusan obesiti. Ia disyorkan bagi semua wanita gemuk yang merancang untuk hamil untuk mempunyai berat badan yang wajar, termasuk pemakanan sihat, senaman dan rujukan kepada pakar pemakanan di mana sesuai.

Rujukan

1. Balen AH & Anderson RA. Impact obesity on female reproductive health: British Fertility Society, Policy and Practice Guidelines. Human Fertility. 2007;10:195–206.
2. Bellver J, Busso C, Pellicer A, Remohi J & Simon C 2006 Obesity and assisted reproductive technology outcomes. Reproductive Biomedicine Online 12 562–568.
3. Bellver J, Melo MA, Bosch E, Serra V, Remohi J & Pellicer A. Obesity and poor reproductive outcome: the potential role of the endometrium. Fertility and Sterility. 2007; 88: 446–451.
4. Brewer JC & Balen AH. Review: Focus on obesity, The adverse effect of obesity on conception & implantation. Reproduction & Fertility. 2010; 140:347-364.
5. Clark AM, Ledger W, Galletly C, Tomlinson L, Blaney F, Wang X & Norman RJ. Weight loss results in significant improvement in pregnancy and ovulation rates in anovulatory obese women. Human Reproduction. 1995; 10:2705–2712.
6. Clark AM, Thornley B, Tomlinson L, Galletley C & Norman RJ. Weight loss in obese infertile women results in improvement in reproductive outcome for all forms of fertility treatment. Human Reproduction. 1998; 13:1502–1505.
7. Crosignani PG, Colombo M, Vegetti W, Somigliana E, Gessati A & Ragni G. Overweight and obese anovulatory patients with polycystic ovaries: parallel improvements in anthropometric indices, ovarian physiology and fertility rate induced by diet. Human Reproduction. 2003; 18: 1928–1932.
8. Davies MJ. Evidence for effects of weight on reproduction in women. Reproductive Biomedicine Online. 2006; 12: 552–561.
9. Esinler I, Bozdag G & Yarali H. Impact of isolated obesity on ICSI outcome. Reproductive Biomedicine Online. 2008; 17: 583–587.
10. Maheshwari A, Stofberg L & Bhattacharya S. Effect of overweight and obesity on assisted reproductive technology – a systematic review. Human Reproduction Update.2007;13: 433–444.
11. Mulders AG, Laven JS, Eijkemans MJ, Hughes EG & Fauser BC. Patient predictors for outcome of gonadotrophin ovulation induction in women with normogonadotrophic anovulatory infertility: a meta-analysis. Human Reproduction Update. 2003; 9: 429–449.
12. Rich-Edwards JW, Goldman MB, Willett WC, Hunter DJ, Stampfer MJ, Colditz GA & Manson JE. Adolescent body mass index and infertility caused by ovulatory disorder. American Journal of Obstetrics and Gynecology.1994; 171: 171–177.
13. Tang T, Glanville J, Hayden CJ, White D, Barth JH & Balen AH. Combined lifestyle modification and metformin in obese patients with polycystic ovary syndrome. A randomized, placebo-controlled, doubleblind multicentre study. Human Reproduction.2006; 21: 80–89.
14. Tsagareli V, Noakes M & Norman RJ. Effect of a very-low-calorie diet on in vitro fertilization outcomes. Fertility and Sterility. 2006; 86: 227–229.
15. Vellanki V.S., Kocherlakota V.L.N.S., Kaul R. High Body Mass Index in Pregnancy, Its Effect on Maternal and Fetal Outcome.J Clin Gynecol Obstet. 2012;1(1):15-18.
16. Wang JX, Davies M & Norman RJ. Body mass and probability of pregnancy during assisted reproduction treatment: retrospective study. Bio med journal. 2000; 321: 1320–1321.
17. Zaadstra BM, Seidell JC, Van Noord PA, te Velde ER, Habbema JD, Vrieswijk B & Karbaat J. Fat and female fecundity: prospective study of effect of body fat distribution on conception rates. Bio Med Journal. 1993; 306: 484–487